Czy są tu jacyś smakosze kawy? Kopi Luwak to kawa, której amatorom tego aromatycznego czarnego napoju nie muszę przedstawiać. Kopi Luwak jest znana z trzech rzeczy – łagodnego i bardzo aromatycznego smaku, z bycia najdroższą kawą na świecie oraz ze „sposobu produkcji”.
Jej ziarna są pozyskiwane z odchodów zwierzęcia widocznego na zdjęciu, łaskung muzang, potocznie cyweta. Przechodzące przed przewód pokarmowy ziarna kawy nie są trawione. Wydalone, zostają dokładnie umyte, a następnie suszone, prażone i mielone. Później mogą trafić do Twojej filiżanki. Kto by się skusił? Próbowaliśmy trzy razy – bardzo dobra kawa. A same zwierzęta aż nazbyt ciekawskie!
Na skromnej wielkości Bali jest ponad 7 tysięcy hoteli, resortów i wszelkiej maści zakwaterowań na każdą kieszeń. Jest taki wybór, że idzie dostać zawrotu głowy! Wybranie kilku z nich na nasz pobyt było dla mnie jak chybił trafił. Szczególnie, że leciałam tam pierwszy raz i nie wiedziałam czego się spodziewać.
Ostatecznie, będąc na Bali oraz Wyspie Lombok zatrzymaliśmy się w kilku miejscach, spędzając po kilka nocy w czterech różnych resortach. Czterech różnych, z których opiszę trzy, a polecę jeden. „Bali Resort hopping” to był zupełnie inny rodzaj wakacji, niż znałam do tej pory!
Pokonanie 6,800 kilometrów z Nowej Zelandii na Bali zajęło nam 9 godzin. Lotnisko Denpasar przywitało nas horrendalnie długą kolejką po pieczątkę Indonezji, którą dostaliśmy w końcu… po godzinie.
Dochodziła siedemnasta, a w dzielnicy Serangan oddalonej o kilkanaście kilometrów od lotniska czekał na nas, taką miałam nadzieję, piękny pokój z tarasem i widokiem na zatokę.
Ze względu na kumulację wszystkich rzeczy, które zawsze chciałam zrobić ostatni Road trip przez Australię Zachodnią był dla mnie wyjątkowy. Jedną z nich było spotkanie z kuoką krótkoogonową, nazywaną najszczęśliwszym futrzakiem świata. Ostatecznie spędziliśmy w ich towarzystwie kilka dni na mieszkając na Wyspie Rottnest, na której pobyt do dziś zgodnie uważamy za wakacje naszego życia. A to wcale nie jest tak, że zawsze zgadzamy się we wszystkim 🙂 Drugą rzeczą było zobaczenie niesłychanie różowego Jeziora Hillier, nad którym ostatecznie przelecieliśmy 8-osobowym samolotem. Pamiętam jak przed laty pierwszy raz zobaczyłam jego zdjęcie i zaniemówiłam.
